Ksiądz Infułat WITOLD KIEDROWSKI

Protonotaire Apostolique

Pseudonimy wojenne : Jan Jasiński, Witold Kołodko, Witek, Kalew, Ks. Słoneczko, Żmigród.

Generał W.P. - nominacja 10/11/2009 przez Prezydenta Lecha Kaczyńskiego

Kapelan Stow. B. Kombatantów Armii Podziemnej AK

Prezes Stow. Kombatantów Polskich i Ich Rodzin we Francji – SPK od ........

 

Adres : 84, bld. Pasteur, 75015 Paris

ur. dnia 16 kwietnia 1912 roku, Buk Pomorski – Polska

Syn Jana Lew - Kiedrowskiego i Antoniny z Wilamowskich

z pomorskiej rodziny od wieków osiadłej w Buku na Pomorzu

 

Szkoła Powszechna w Buku.

1922 – 30 - Gimnazjum w Brodnicy nad Drwęcą,

1930-1935 Seminarium Duchowne w Pelplinie

1935 Święcenia kapłańskie z rąk Ks. Bpa Okoniewskiego dn. 15/06/1935.

Rozpoczął studia zaoczne socjologii na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie, przerwane przez wybuch Iiej Wojny Światowej.

Studia :

Instytut Katolicki w Paryżu

Stopnie uniwersyteckie :

Licencjaty : Teologia, Prawo Kanoniczne (“cum magna laudae”), Socjologia

(« cum laudae »),

Alliance Française

Dyplom profesorski (avec mention « très honorable »).

1935-38 Wikariusz w Toruniu i Wąbrzeżnie (katecheta 1938-39)

w 1938 – mianowany na Prefekta w gimnazjum w Wąbrzeżnie

W sierpniu 1939 roku Kapelan Wojska Polskiego, zmobilizowany.

Szpital polowy Nr. 803 Mgowo. Walki na granicy Prus Wschodnich : Szczepanki, Łasin. Bitwa nad Bzurą. Po wycofaniu się bitwa pod Kutnem : Sanniki – Kiernozia, dwukrotnie lekko ranny. Do niewoli się dostał pod Sannikami, przebywał w obozie jenieckim w Gąbinie.

 

Pod Sannikami wzięty do niewoli, po udanej ucieczce wraca jednak z powrotem do swych oddziałów. Organizuje opiekę nad rannymi polskimi żołnierzami w Gąbinie (ok.300), potem w szpitalu w Gostyninie gdzie koordynuje organizacje pomocy (ok. 2000 rannych bez opieki). Następuje ewakuacja chorych do Kutna. Pomoc w organizacji leczenia, jako sanitariusz, żywnościowa, przerzuty na Zachód

z fałszywymi dokumentami itp.

Powrót do wojska uratował Mu życie, gdyż do domu przyszli już po Niego Niemcy.

 

1939 grudzień – Wigilia- aresztowany przez Gestapo w Kutnie jako bardzo niebezpiecz- pieczny. Styczeń 1940 -ucieka ze szpitala (jako ranny) przy pomocy lekarzy, do Warsza- wy jako Jan Jasiński.

W Warszawie włącza się w ruch oporu, ZWZ, AK, konspiracja i zmiana nazwiska na Witold Kołodko z Baranowicz, kupiec.

• Praca niepodległościowa ;

Kontakty z Ks. Rzymełką, Ks. Kiewliczem ( przez niego zaprzysiężony w AK.) Paulinem O. Paulińskim Redaktorem « Obrona Ludu » (Stronnictwo Pracy) a w Armii Krajowej  praca w Biurze Informacji Prasowej przy Delegaturze Rządu Pol. na Uchodźctwie (w Londynie) pomoc uciekinierom, tajne nauczanie, nasłuch radiowy ( zna języki obce), prasa podziemna - ostatnie wydania 6000 egzemplarzy, komunikaty od i dla Delegatury.

Pseudonimy »Witek»,  »Żmigród » oraz « ks. Słoneczko » najpiękniejsze imię nadane Mu przez uratowaną dziewczynkę żydowską.

Styczeń 1942 aresztowany w prywatnym mieszkaniu b. dyr. banku, przy prowadzeniu

wyrywa się, schwytany. Torturowany, zmasakrowany na Alei Szucha i na Pawiaku (zła-

mana ręka, noga, czaszka uszkodzona), gdzie skazany w lutym na śmierć, do września

ściśle izolowany, oczekiwał na egzekucję lub śmierć głodową (w ubraniu i w butach

narciarskich ważył 42 kg.). Agonia głodowa.

Obozy koncentracyjne

• Majdanek

Wykupiony przez Delegaturę (Antczak i Felczak), po odratowaniu, zostaje de- portowany do Majdanka, gdzie, wciągnięty do apteki obozowej, organizuje jako »aptekarz », przekupując SS-manów, (dzięki kontaktom z Delegaturą, PCK i Radą Opiekuńczą), wielką akcję dostawy lekarstw i szczepionek przeciw tyfusowi dla więźniów. Sam chory na tyfus unika komory gazowej jedynie dzięki fałszywemu zaświadczeniu zapalenia płuc, wystawionemu przez kolegę lekarza. Roznosząc lekarstwa udziela Komunii Św., otrzymywanej przez kontakty z księżmi z Lublina. Organizuje codzienne modlitwy.

W dzień św. Józefa -19 marca 43, organizuje tajną Komunię św. na placu wieczornego apelu dla ok. 1000 deportowanych.

Niemcy nie wiedzą że jest duchownym. Nikt Go nie zdradził.

Żyje w przeświadczeniu nieuniknionej egzekucji.

Należy do tajnej organizacji pogotowia wojskowego pod pseudonimem « Żmigród“ lub « Kalew » ( Ka-Kiedrowski, lew-zawołanie rodzinne ).

 

• Brzezinka – Oświęcim (Auschwitz)

Z Majdanka ewakuowany do Oświęcimia przewozi wraz z chorymi całą aptekę do tego obozu i jako « aptekarz » z dr. Romanem Zengtelerem (powstańcem Śląskim) organizu ją ratowanie Żydów od gazu, dzięki zdobywaniu wiadomości o dacie likwidacji chorych przebywających na rewirze.

Powiadamiani o tym byli « Kołodko » i « Winida ». Ci Żydzi, którzy mogli utrzymać się na nogach, szli na ten czas « do pracy » aby następnie znów powrócić na rewir i w ten sposób uniknąć pieców gazowych.

Pomoc Powstańcom, indywidualne kontakty religijne.

 

• Buchenwald, Ohrdurf « S3 »

Z Brzezinki ewakuacja przez Buchenwald do Ohrdruf (obóz tajny zaszyfrowany jako « S3 », wchodzący w skład potwornego obozu « Dora ».)

Praca w żwirowni i przy torach gdzie odchodziła skóra z rąk przymarzających do szyn.

Powołując się na Jego pracę w aptece w Majdanku (gdzie już wówczas byli bolszewicy –idźcie sprawdzić !) jako « specjalisty i wtajemniczonego », SS-owcy powierzają Mu (z braku innych kandydatów) swoje wielkie zapasy leków zrabowanych Wehrmachtowi i to będących w wielkim nieładzie. Prowadząc « podwójną kartotekę » (ryzykuje śmier- cią) przy pomocy dr. Zengtelra i dr. Konopki, zaopatruje obozy zagłady w niez- będne specyfiki, (zwłaszcza sulfamidy) : Ohrdruf, Krawinkel, Zeltlager. Ukradziono ok. wagona leków.

Dzięki podsłuchu radia, należącego do Niemców, (znał języki) zdobywał informacje o sytuacji na froncie.

 

Ewakuacja z Ohrdruf do Buchenwaldu –nieudana ucieczka..

Ewakuacja z Buchenwaldu do Dachau – znowu ucieczka nie powiodła się.

 

Dnia 12 Kwietnia 1945 w nocy - dramatyczna ucieczka w Hartmansdorf, przejście przez front i wyjście z lasu na stronę amerykańską dnia 16/4/45.

Kontakt z polskim szefem łącznikowym mjr. Hemplem-

Mianowany Kapelanem-oficerem łącznikowym XV korpusu Trzeciej Armii Amerykań- skiej jako ks. Witold Kiedrowski.

Kontakt z Ks. Abpem. Gawliną.

Strefa amerykańska.

Nominacja na Dziekana na cały okręg Bawarii i Frankonii.

• Działalność :

Opieka duszpasterska i humanitarna nad obozami b. jeńców wojennych, b. więźniów obozów koncentracyjnych i deportowanych.

Troska aby w każdym obozie była kaplica i ksiądz oraz szkoła i nauczyciel.

Nominacja dalszych kapelanów-oficerów łącznikowych. Są to :Ks. Czapliński w Dachau,

Ks. Sitka – Wildflecken, Ks. Kałduński – Aschaffenburg, Ks. Szudziński - Furth pod Norymbergą, Ks Zyberg-Plater - Bayreuth.

• Troska o Księży i Kleryków.

• Troska o Siostry zakonne wywiezione na roboty. Dom wydzielony dla nich w Coburgu i jako opiekunki nad dziećmi.

• Troska o młodzież i dzieci.

Organizowanie szkół i ochronek dla dzieci.

Pierwsze gimnazja i pierwsze matury :Coburg, Aschaffenburg, Wildflecken, Norymber- ga. Współpraca z « Maczkowem » i Centralą Szkolnictwa Polskiego.

• Zorganizowanie pierwszej wizytacji Biskupiej Ks. Abp. Gawliny : we wszystkich

b.obozach jeńców wojennych, koncentracyjnych i deportowanych.

 

Z Polski ostrzeżenie że jest « wrogiem ludu  i agentem amerykańskim ».

14 Lipiec 1947- wyjazd do Francji, demobilizacja w Paryżu, statut uchodźcy.

Inkardynowany do diecezji Pelplińskiej przez Ks. Bp. Jana Szlagę.

Praca dla Kościoła i Polonii we Francji.

• Kapelan Jego Świątobliwości.

• Prałat honorowy Jego Świątobliwości. ( Protonotere Apostolique)

• Kanonik Polskiego Duszpasterstwa Wojskowego,

• Kanonik honorowy Kapituły Diecezji Pelplin,

• Kapelan Rezerwy Wojska Polskiego : Dziekan Major.

• Na prośbę Ks. Kard. Wyszyńskiego : organizator, kierownik i wykładowca w Małym Polskim Seminarium Duchownym w Paryżu.

 

Kierownictwo Rady Polonii Amerykańskiej (American Polish War Relief) :

Pomoc charytatywna i osiedleniowa rodzin polskich po rozwiązaniu Kompanii Wartow- niczych we Francji.

Następnie Kierownik Polskiej Sekcji National Catholic Welfare Conference w Paryżu.

Równolegle :

Kapelan Sióstr Nazaretanek oraz prowadzonego przez nie Domu dla Studentek.

Duszpasterstwo w Argenteuil i Montargis.

Współpraca z Parafią Pol. Misji Kat.w Paryżu (kaznodziejstwo), rekolekcje dla zakon-

nic i księży.

Kapelan Konwentury « Ad honorem » Polsk. Suwerennego Zakonu Kawalerów Maltań- skich.

 

Odrzuca wysokie komunistyczne ordery.

Od 1948 roku : otrzymując « zakazane wiadomości » z Polski, omawia je w regularnych kazaniach na nabożeństwach transmitowanych do Polski.

1960-1996 -Duszpasterstwo Radiowe. Od 1960 do 1974 do trzech pogadanek na tydzień i pogadanki niedzielne na falach krótkich na Wschód.

Lata Soboru - udział w prawie wszystkich sesjach, reportarze radiowe, przeciwdziałanie reportterom komunistycznym.

 

• Dorobek :

ok. 3.500 pogadanek w Sekcji Polskiego Radia

ok. 150 medytacji o Tajemnicy Mszy św.

Opracowania na tematy religijne i doktrynalne

Kazania w Kościele Polskim na tematy transmitowane przez radio

Obrona słowem i pismem Episkopatu i Kościoła w Polsce przeciw atakom komunis- tycznym

Artykuły do « Narodowca », Głosu Katolickiego», « Rycerza Niepokalanej »,

« Duszpasterza »,

Konferencje w języku francuskim opublikowane w « France Catholique » i « Unité ».

Konferencja (6000 uczestników) « La Prière et la Politique » w czasie stanu wojennego.

Od 1966 do 1995 – « Nuits de Prières » - udział w nocnym czuwaniu modlitewnym Apostol- stwa Fatimy.

Rekolekcje : parafialne i dla duchownych we Francji, Anglii i Niemczech.

 

Praca społeczna i niepodległościowa w organizacjach :

• Przed wojną w Polsce - członek « Związku Obrony Ziem Zachodnich »

• Prezes Skarbu Narodowego (Polskiego –Paryż)

• Stow. Concorde, Amis de la Mission Catholique Polonaise

• Pol. Zjednoczenie Katol . Paryż- Kapelan

• Członek Suwerennego Zakonu Kawalerów Maltańskich

• Polskie Towarzystwo Historyczno –Literackie w Paryżu

• Od 1999 roku Prezes Stow. b. Kombatantów Polskich i Ich Rodzin we Francji

• Kapelan Stow.- Samodzielnego Koła Żołnierzy Armii Krajowej AK we Francji

• Stowarzyszenie b. Więźniów Obozów Koncentracyjnych i Deportowanych,

• od 1980 roku, szczególnie, organizowanie transportów pomocy dla Polski

(Seminarium, Diecezja Chełmińska, Grudziądz i Toruń - lekarstwa).

Odznaczenia :

• Komandoria Orderu Zasługi Rzeczypospolitej,

• Komandoria Orderu Odrodzenia Polski - Polonia Restituta, 1990

• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski- Polonia Resituta,

• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzaenia Polski- Polonia Restituta,

• Złoty Krzyż Zasługi z Mieczami, 1949

• Złoty Krzyż Zasługi, 1974

• Krzyż Armii Krajowej AK, Londyn 1986

• Medal Wojska –czterokrotnie 1948

• Krzyż Oświęcimski,

• Oficerski Krzyż Zasługi Suwerennego Zakonu Maltańskiego...1960

• Krzyż Zasługi Stow. Polskich Kombatantów –Londyn 2006

• Medaille Vermeille de la Ville de Paris 18 paźdź. 2006

• Złoty Medal Zasługi Wojska Polskiego – Polska, 09 wrzesień 2009

• Krzyż “Chevalier de la Légion d’Honneur” 14 lipiec 2009 (nom. Prez. Sarkozy)

• Złoty medal Zasłużony Kulturze „Gloria Artis” 2007

• 10 list. 2009 - nominacja na Gen. Brygady przez Prezydenta Lecha Kaczyńskiego

Aktualne duszpasterstwo :

• Kapelan Sióstr Nazaretanek i Międzynarodow. Domu dla Studentek w Bagneux

• Pomoc w Kościele Polskim w Paryżu – ceniony kaznodzieja,

• Francuskie - pomoc : nocne czuwanie, pielgrzymki, kazania itp.

• Głoszenie rekolekcji,

• Kapelan Polskiego Suwerennego Zakonu Kawalerów Maltańskich (odznaczenia)

• Paryż. Indywidualne duszpasterstwo rodzinne

• Artykuły i przemyślenia na tematy religijne i doktrynalne.

• Wiersze, książka „Na drogach życia“ (dwa wydania)

 

Do Polski jedzie po raz pierwszy w 1991 roku - po 52 latach. !